آشکارا نهان کنم تا چند؟ | دوست میدارمت به بانک بلند | |
دلم از جان نخست دست بشست | بعد از آن دیده بر رخت افکند | |
عاشقان تو نیک معذورند | زانکه نبود کسی تو را مانند | |
دیدهای کو رخ تو دیده بود | خواه راحت رسان و خواه گزند | |
ای ملامت کنان مرا در عشق | گوش من نشنود ازین سان پند | |
گرچه من دور ماندهام ز برت | با خیال تو کردهام پیوند | |
آن چنان در دلی که پنداری | ناظرم در تو دایم، ای دلبند | |
تو کجایی و ما کجا هیهات! | ای عراقی، خیال خیره مبند |