راحت سر مردمی ندارد | دولت دل همدمی ندارد | |
ز احسان زمانه دیده بردوز | کو دیدهی مردمی ندارد | |
از خوان فلک نواله کم پیچ | کو گردهی گندمی ندارد | |
با درد بساز، از آنکه درمان | با جان تو محرمی ندارد | |
در تار حیات دل چه بندی؟ | چون پود تو محکمی ندارد | |
دردا! که درین سرای پر غم | کس دولت بیغمی ندارد | |
دارد همه چیز آدمی زاد | افسوس که خرمی ندارد | |
گر خوشدلیی درین جهان هست | باری دل آدمی ندارد | |
بنمای به من دلی فراهم | کو محنت درهمی ندارد | |
کم خور غم این جهان، عراقی، | زیرا که غمش کمی ندارد |