| یکی مرغ زیرک، ز کوتاه بامی | نظر کرد روزی، بگسترده دامی | |
| بسان ره اهرمن، پیچ پیچی | بکدار نطعی، ز خون سرخ فامی | |
| همه پیچ و تابش، عیان گیروداری | همه نقش زیباش، روشن ظلامی | |
| بهر دانه‌ای، قصه‌ای از فریبی | بهر ذره نوری، حدیثی ز شامی | |
| بپهلوش، صیاد ناخوبرویی | بکشتن حریصی، بخون تشنه کامی | |
| نه عاریش از دامن آلوده کردن | نه‌اش بیم ننگی، نه پروای نامی | |
| زمانی فشردی و گاهی شکستی | گلوی تذروی و بال حمامی | |
| از آن خدعه، آگاه مرغ دانا | بصیاد داد از بلندی سلامی | |
| بپرسید این منظر جانفزا چیست | که دارد شکوه و صفای تمامی | |
| بگفتا، سرائی است آباد و ایمن | فرود آی از بهر گشت و خرامی | |
| خریدار ملک امان شو، چه حاصل | ز سرگشتگیهای عمر حرامی | |
| بخندید، کاین خانه نتوان خریدن | که مشتی نخ است و ندارد دوامی | |
| نماند بغیر از پر و استخوانی | از آن کو نهد سوی این خانه گامی | |
| نبندیم چشم و نیفتیم در چه | نبخشیم چیزی، نخواهیم وامی | |
| بدامان و دست تو، هر قطره‌ی خون | مرا داده است از بلائی پیام | |
| فریب جهان، پخته کردست ما را | تو، آتش نگه‌دار از بهر خامی |