| ای خواجه مکن تا بتوانی طلب علم | کاندر طلب راتب هر روز بمانی | |
| رو مسخرگی پیشه کن و مطربی آموز | تا داد خود از کهتر و مهتر بستانی | |
| نی گوشهی کنجی و کتابی بر عاقل | بهتر ز بسی گنج و بسی کامروانی | |
| گر بیخردان قیمت این ملک ندانند | ای عقل خجل نیستم از تو که تو دانی | |
| فرعون و عذاب ابد و ریش مرصع | موسی کلیمالله و چوبی و شبانی |