خداوندا به فر دولت تو | اگر کبک ضعیفم بازگردم | |
به دیدار تو هستم آرزومند | درآیم یا هم از در بازگردم |
□
در آینه چون نگاه کردم | یک موی سفید خود بدیدم | |
زاندیشهی ضعف و وهم پیری | در آینه نیز ننگریدم | |
امروز به شانهای از آن موی | دیدم دو سه تار و برطپیدم | |
شاید که خورم غم جوانی | کز پیری خود چو بررسیدم | |
زایینهی معاینه بدیدم | وز شانه به صد زبان شنیدم |