نه نجیب از پی آن شد به فلک بر کورا | همتی بود که آن میشد و او بر فتراک | |
واینکه در خاک فتادست کنون هم زان نیست | که گزافیست ز دوران و بدی از افلاک | |
فلک از دور همی دیدش کی دانست او | که نه با صورت خوبست و نه با سیرت پاک | |
برکشیدش ز جهان تا به مقامی که ازوی | هرکه برتر شود ایمن بود از بیم هلاک | |
چون بدیدش که کسی نیست رها کردش باز | تا دگرباره نگونسار درافتاد به خاک |