| ای شجاعی کز تو بددل‌تر ندیدم در جهان | تیرت از ترکش برون ناید مگر از بیم خویش | |
| گر به اقلیمی دگر تیری ز ترکش برکشند | خفته گردی چون کمان از بیم در اقلیم خویش | |
| آن برد زر ترا کو از تو زر بیرون کند | وان خورد سیم تراکو در تو ریزد سیم خویش |
| ای شجاعی کز تو بددل‌تر ندیدم در جهان | تیرت از ترکش برون ناید مگر از بیم خویش | |
| گر به اقلیمی دگر تیری ز ترکش برکشند | خفته گردی چون کمان از بیم در اقلیم خویش | |
| آن برد زر ترا کو از تو زر بیرون کند | وان خورد سیم تراکو در تو ریزد سیم خویش |