| گر بنده به خدمتت نیامد | زو منت بی شمار می‌دار | |
| ور یک دو سه روز کرد تقصیر | در خدمت تو عبث مپندار | |
| زیرا که تو کعبه جلالی | نتوان سوی کعبه رفت بسیار |
□
| آ زاده گر کریم نیابد ورا چه عجب | گر زی خسیس طبع گراید به اضطرار | |
| سوی سگان گراید از بهر قوت را | شیری که گور و غرم نیابد به مرغزار |