| ای بزرگی که رای روشن تو | همه کار صواب فرماید | |
| هر سوئالی که در زمانه کنند | جودت آنرا جواب فرماید | |
| کهتران را چو مهتران به کرم | یک صراحی شراب فرماید |
□
| بر کار جهان دل منه ایرا که نشاید | کین خوبی و ناخوبی هم دیر نپاید | |
| چندان که بگفتم مهل کاخر روزی | آن سیم سیه گردد و آن حلقه بساید | |
| پندم نپذیرفتی و خوکی شدی آخر | وامروز در این شهر کسی خوک نگاید | |
| هم با دل پر دردی و هم با رخ پر موی | ای سرو لقا محنت از این بیش نیاید |