| طبع مهتاب را دو خاصیت است | که ببندد بدان و بگشاید | |
| به یکی جان چو جور بخراشد | به دگر دل چو عدل بزداید | |
| ماهتابیست این علی مهتاب | که اخس الخواص می‌زاید | |
| سیب انصاف را ببندد رنگ | قصب عهد را بفرساید | |
| گل آزادگی نکرده فزون | در زکام جفا بیفزاید | |
| مد دریای مکرمت نکند | تا به جوی ثنا برون ناید | |
| باز در جزر می‌کند تاثیر | تا چو آب و گلشن بیالاید | |
| این چنین ماهتاب دانی چه | گازر حادثات را شاید | |
| تا گرش در حساب کون و فساد | کز شش و هفت جام درباید | |
| به ذراع فجی به دست قضا | ناگهان بر فناش پیماید |