| ای کریمی که از نوال کفت | کان و دریا همیشه ناله کنند | |
| روزی خلق چون مقدر شد | به کف دست تو حواله کنند | |
| عیش خوش بر دلم حرام شدست | بامنش باز می حلاله کنند | |
| زر نابم ده ازپی کابینش | زانچه از شیشه در پیاله کنند | |
| شادزی تا که دایگان فلک | در کنارت هزار ساله کنند |
| ای کریمی که از نوال کفت | کان و دریا همیشه ناله کنند | |
| روزی خلق چون مقدر شد | به کف دست تو حواله کنند | |
| عیش خوش بر دلم حرام شدست | بامنش باز می حلاله کنند | |
| زر نابم ده ازپی کابینش | زانچه از شیشه در پیاله کنند | |
| شادزی تا که دایگان فلک | در کنارت هزار ساله کنند |