گر اندک صلتی بخشد امیرت | ازو بستان کزو بسیار باشد | |
عطای او بود چون ختنه کردن | که اندر عمر خود یکبار باشد |
□
شعر تر و خوب بنده گوید | انعام نصیب غیر باشد | |
این رسم نو آمدست امسال | ان شاء الله که خیر باشد |
□
به خدایی که بیشناس مقیم | دردل و دیده آتشم باشد | |
مرگ هر چند خوش نباشد لیک | بی رخ دوستان خوشم باشد |
□
غلام توام چون غلامت نباشد | هر آنکس که در نام نام تو باشد | |
چنین صد حوادث تو دانم که دانی | که در عهدهی یک پیام تو باشد | |
چه باشد که کامم درین برنیاید | چو امروز گیتی به کام تو نباشد | |
گرفتم غلامت نباشد غلامت | نه آخر غلام غلام تو باشد |