| به خدایی که از شب تیره | روز روشن همی پدید آرد | |
| بیقلم بر بساط آینه فام | صورت آفتاب بنگارد | |
| کز غمت انوری ز آتش دل | آب حسرت ز دیده میبارد |
| به خدایی که از شب تیره | روز روشن همی پدید آرد | |
| بیقلم بر بساط آینه فام | صورت آفتاب بنگارد | |
| کز غمت انوری ز آتش دل | آب حسرت ز دیده میبارد |