| ای زمان فرع زندگانی تو | زندگانیت جاودانی باد | |
| وی جهان شادمان به صحبت تو | همه عمرت به شادمانی باد | |
| امر و نهی تو بر زمین و زمان | چون قضاهای آسمانی باد | |
| بر در و بام حضرت عالیت | که بهشتش بنای ثانی باد | |
| روز و شب خدمت قضا و قدر | پرده‌داری و پاسبانی باد | |
| با فلک مرکب دوام ترا | هم رکابی و هم عنانی باد | |
| خضر و اسکندری به دانش و داد | شربتت آب زندگانی باد | |
| تو توانا و ناتوانی را | با مزاج تو ناتوانی باد | |
| تا به پایان رسد زمانه‌ی پیر | جاه و بخت ترا جوانی باد | |
| هست فرمانت بر زمانه روان | دایمش همچنین روانی باد | |
| ملک و اقبال و دولت و شرفت | این جهانی و آن جهانی باد |