|
مکرم مفصل سدیدالدین سپهر سروری
|
|
ای کفت باغ امل را بهترین اردیبهشت
|
|
آنچنان افزون ز روی مرتبت ز ابنای عصر
|
|
کافتاب از ماه و چرخ از خاک و کعبه از کنشت
|
|
دست قدرت صورت آدم همی کردی نگار
|
|
ذکر اقبال تو بر اوراق گردون می‌نبشت
|
|
نه که خود آدم به ذکر تو تقرب می‌نمود
|
|
چون صور بخش هیولی خاک آدم می‌سرشت
|
|
سرورا وقت ضرورت خاصه چون من بنده را
|
|
بردن حاجت به نزدش چون کریمان نیست زشت
|
|
چون ندارم آنچه با قارون فروشد در زمین
|
|
در دلم آنست کانرا قبله کردن زرد هشت
|
|
در چنین وقتی مرا چون بنده‌ی امر توام
|
|
از کف رادت که او جز تخم آزادی نکشت
|
|
گر نباشد آنچه اسمعیل را زو بد خلاص
|
|
زان بنگریزم که آدم را برون کرد از بهشت
|