| مقلوب لفظ پارس به تصحیف از کفت | دارم طمع که علت با من ز دست کوست | |
| تصحیف قافیه که به مصراع آخرست | گر ضم کنی بر آنچه مسماست هم‌نکوست | |
| آن دو لطیف را سیمی هست هم لطیف | وانچش کنی تو قلب به مقلوب او هم اوست | |
| امروز اگر از این سه برون آریم به جود | فردا ز شکر هر سه برون آرمت ز پوست |