| دیده‌ی جان بوعلی سینا | بود از نور معرفت بینا | |
| سایه‌ی آفتاب حکمت او | یافت از مشرق و لوشینا | |
| جان موسی صفات او روشن | به تجلی و شخص او سینا | |
| ای سفیه فقیه‌نام تو کی | باز دانی زمرد از مینا | |
| در تک چاه جهل چون مانی | مسکنت روح قدس مسکینا |
□
| انوری چون خدای راه نمود | مصطفی را به نور لوشینا | |
| برد قدرش به دولت فرقان | پای بر فرق گنبد مینا | |
| نور عرشش به عرش سایه فکند | چون تجلی به سینه‌ی سینا | |
| مسکن روح قدس شد دل او | نی دل تنگ بوعلی سینا | |
| سخن از شرع دین احمد گو | بی‌دلا ابلها و بی‌دنیا | |
| چشم در شرع مصطفی بگشا | گر نه‌ای تو به عقل نابینا |