| ای به نیک اختر شده هم سلف سلطان جهان | از وفاق تست اکنون خلق عالم شادمان | |
| حور و غلمان بر مبارک عقد تو گاه نثار | تحفها برده ز شادی یکدگر را در جنان | |
| عقد تو گشتست عقد مملکت را واسطه | سور تو گشتست لفظ تهنیت را ترجمان | |
| خطبه‌ی تو بوده اندر نیکنامی معجزه | وصلت تو گشته اندر شادکامی داستان | |
| بود خواهد عقد تو در عقد چون دنیا و دین | رفت خواهد عهد تو در عهده‌ی امن و امان | |
| گاه خطبه خواندن تزویج فرخ فال تو | بر تنت بوده نثار رحمت از هفت آسمان | |
| عقد تو عین عقیدت بود خواهد روز و شب | سور تو عین سرور و شادمانی جاودان | |
| زیر طاق عرش طاوس ملایک جبرئیل | از نثار تو شده یاقوت پاش و درفشان | |
| هم بر آن طالع که با زهرا علی و مرتضی | وصلتی کردی به توفیق خدای مستعان | |
| مه به تسدیس زحل کرده نظر با آفتاب | وصلتی کردی به رسم بخردان باستان | |
| نوزده روز از مه روزه گذشته روز نیک | اختیاری بود کان باشد ز بهروزی نشان | |
| خاندان خان و سلطان از تو زینت یافتند | کز تو خواهد گشت معمور این دو میمون خاندان | |
| خاندان خان به تو آباد خواهد گشت ازآنک | خان به تو تسلیم کرد و جان به تو پرداخت خان | |
| ای عطاهای بزرگت اصل رزق مرد و زن | وی سخنهای لطیفت انس انس و جان جان | |
| عز دین مسعود فرخ را تو فرخ اختری | دختر فرخ همیشه بر تو بوده مهربان | |
| خصم با سلطان نداند در جهان پهلو زدن | تا تو سلطان جهان را بود خواهی پهلوان | |
| هرکجا سلطان بود با او تو باشی همرکاب | هرکجا سلطان رود با او تو باشی هم‌عنان | |
| رایت تدبیر تو گیرد سپهر اندر سپهر | مرکب اقبال تو گیرد عنان اندر عنان | |
| از کفایت شد کف تو ضامن ارزاق خلق | ضامنی کورا بود توفیق در ضمن ضمان | |
| زاغ اگر بر نام تو در آشیان بیضه نهد | زاغ را طاوس گردد بچه اندر آشیان | |
| آفتاب رای تو گر روشنی کمتر دهد | قیرگون گردد جهان از قیروان تا قیروان | |
| گر ز خاک نهروان آید خلاف تو پدید | نهر خون گردد ز شمشیر تو شهر نهروان | |
| کرد زهر چشم تو بر سیستان روزی گذر | زان شد از خار سلیب آکنده ریگ سیستان | |
| حزم تو حصن رزانت را بود چون کوتوال | عزم تو سیل صیانت را بود چون دیده‌بان | |
| ای گران زخم سبک حمله به روز معرکه | بنده‌ات کیسه سبک دارد همی نرخ گران |