| گوشه‌ای از جهان بدو بگذاشت | گوشه‌ی تخت شهریار گرفت | |
| تا به پایش زمانه خار سپرد | تا به دستش زمانه مار گرفت | |
| روز هیجا که از طراده‌ی لعل | موکبت شکل لاله‌زار گرفت | |
| کارزار از هزاهز سپهت | صورت قهر کردگار گرفت | |
| از نهیب تو شیر گردون را | آب ناخورده پیشیار گرفت | |
| فتنه را زارزوی خواب امان | هوس کوک و کوکنار گرفت | |
| ای به خواری فتاده هر خصمی | کاثر خصمی تو خوار گرفت | |
| خصم اگر غره شد به مستی ملک | چون دماغش ز می بخار گرفت | |
| پای در دامن امل بنداشت | دامن ملک پایدار گرفت | |
| ملک در خواب غفلتش بگذاشت | ملکی چون تو هوشیار گرفت | |
| خیز و رای صبوح دولت کن | هین که خصمانت را خمار گرفت | |
| تا در امثال مردمان گویند | دی چو بگذشت حکم پار گرفت | |
| روزگار تو باد در ملکی | که نه گیتی نه روزگار گرفت |