| به صفای صفی حق آدم | که سر انبیا و بوالبشرست | |
| به دعایی که کرد نوح نجی | که در آفاق از آن هنوز اثرست | |
| به رضای خلیل ابراهیم | که به تسلیم در جهان سمرست | |
| حق داود و لطف نعمت او | که ترا در بهشت منتظرست | |
| به نماز و نیاز یعقوبی | در غم یوسفی کش او پسرست | |
| به کف موسی کلیم کریم | به دم عیسیی که زنده‌گرست | |
| به سر مصطفی شریف قریش | که ز جمع رسل عزیرترست | |
| به صفا و وفا و صدق عتیق | که ز دل جان فروش و شرع خرست | |
| به دلیری و هیبت عمری | که ظهور شریعت از عمرست | |
| به حیا و حیات ذوالنورین | که حقیقت ملف سورست | |
| به کف و ذوالفقار مرتضوی | که به حرب اندرون چو شیر نرست | |
| حرمت جبرئیل روح امین | که به عصمت جهانش زیرپرست | |
| حق میکال خواجه‌ی ملکوت | که ز کروبیان مهینه‌ترست | |
| به صدا و ندای اسرافیل | که منادی و منهی حشرست | |
| به کمال و جلال عزرائیل | که کمین‌دار جان جانورست | |
| به صلوة و صیام و حج و جهاد | کاصل اسلام از این چهار درست | |
| به حق کعبه و صفا و منی | حق آن رکن کش لقب حجرست | |
| به کلام خدای عز و جل | که هر آیت ازو دو صد عبرست | |
| حرمت روضه و قیامت و خلد | حق حصنی که نام آن سقرست | |
| به عزیزی و حق نعمت تو | که زیادت ز قطره‌ی مطرست |