در مدح ملکان غور شهاب‌الدین و ناصرالدین حسن محمود

خالی از ورد ثنای تو مبادا سخنی

تا قلم را چو زبان ورد سخن مورودست

صفحه‌ی قبل	صفحه‌ی ۲
شعر قبل	b	شعر بعد