| زیبا بود آن سخن که باشد | دیباچه‌ی آفرین صاحب | |
| صدرالوزراء میدالملک | دست و دل و دیده‌ی مراتب | |
| دریای کرم نمای صافی | خورشید فرح‌فزای صائب | |
| ممدوح ائمه و سلاطین | مشهور مشارق و مغارب | |
| معمور به حشتمش اقالیم | منصور به دولتش کتایب | |
| چون باد صبا به خلق نیکو | چون ابر سخی به دست واهب | |
| از خون مخالفان طاغی | وز مغز محاربان حارب | |
| آلوده هژبر را براثن | اندوده عقاب را مخالب | |
| مکشوف به کوشش و به بخشش | مشعوف به قادم و به ذاهب | |
| در قبضه‌ی علم او مهمات | در سایه‌ی صدق او تجارب | |
| یک عالم و صدهزار جاهل | یک صادق و صدهزار کاذب | |
| عقل و نظرش سر مساعی | جود و کرمش در مواهب | |
| در مسکن علم و عدل ساکن | بر مرکب قدر و جاه راکب | |
| مجموع مکارم و معالی | قانون مفاخر و مناقب | |
| ای هر ملکی ترا مخاطب | وی هر ملکی ترا مخاطب | |
| نام تو چو آفتاب معروف | کام تو چو روزگار غالب | |
| درگاه تو عام را مطامع | ایوان تو خاص را مکاسب | |
| گردون به ستایش تو مایل | اختر به پرستش تو راغب | |
| گفتار ترا ائمه عاشق | دیدار ترا ملوک طالب | |
| منشور تو درج پر جواهر | ایوان تو چرخ پر کواکب |