| گشت از دل من قرار غایب | کارم نشود به از نوایب | |
| دل دمخور و دلفریب شادان | غم حاضر و غمگسار غایب | |
| بر ضعف تنم قضا موکل | بر سوز دلم قدر مواظب | |
| افلاک به رمح طعنه طاعن | ایام به سیف هجر ضارب | |
| ماییم و شکایت احبا | ماییم و ملامت اقارب | |
| آشفته دل از جهان جافی | آسیمهسر از سپهر غاضب | |
| بر چهره دلیل شمع سوزان | بر دیده رسیل دمع ساکب | |
| آسیب عوایق از چپ و راست | آشوب خلایق از جوانب | |
| هر مستویی ز وصل مغلوب | هر ممتنعی ز هجر واجب | |
| شاخ گل عیش با عوالی | برگ گل انس با قواضب | |
| با این همه شوق فتنه مفتی | با این همه قصه عشق خاطب | |
| معشوق بتی که هست پیوست | عشقش چو زمانه پر عجایب | |
| با شمس و قمر به رخ مساعد | با شهد و شکر به لب مناسب | |
| از نوش به مل درش لی | وز مشک به گل برش عقارب | |
| چین کله بر عقیق چینی | تیر مژه بر کمان حاجب | |
| رخساره چو گلستان خندان | زلفین چو زنگیان لاعب | |
| با روح دو بسدش معاشر | با عقل دو نرگسش معاتب | |
| از توبه برآمده ز حالش | هر روز هزار مرد تایب | |
| جماش بدان دو چشم عیار | قلاش بدان دو زلف ناهب | |
| شیرینی لطفش از نوادر | زیبایی وصفش از غرایب | |
| زیبا بود آن سخن که باشد | دیباچهی آفرین صاحب | |
| صدرالوزراء میدالملک | دست و دل و دیدهی مراتب | |
| دریای کرم نمای صافی | خورشید فرحفزای صائب | |
| ممدوح ائمه و سلاطین | مشهور مشارق و مغارب | |
| معمور به حشتمش اقالیم | منصور به دولتش کتایب | |
| چون باد صبا به خلق نیکو | چون ابر سخی به دست واهب | |
| از خون مخالفان طاغی | وز مغز محاربان حارب | |
| آلوده هژبر را براثن | اندوده عقاب را مخالب | |
| مکشوف به کوشش و به بخشش | مشعوف به قادم و به ذاهب | |
| در قبضهی علم او مهمات | در سایهی صدق او تجارب | |
| یک عالم و صدهزار جاهل | یک صادق و صدهزار کاذب | |
| عقل و نظرش سر مساعی | جود و کرمش در مواهب | |
| در مسکن علم و عدل ساکن | بر مرکب قدر و جاه راکب | |
| مجموع مکارم و معالی | قانون مفاخر و مناقب | |
| ای هر ملکی ترا مخاطب | وی هر ملکی ترا مخاطب | |
| نام تو چو آفتاب معروف | کام تو چو روزگار غالب | |
| درگاه تو عام را مطامع | ایوان تو خاص را مکاسب | |
| گردون به ستایش تو مایل | اختر به پرستش تو راغب | |
| گفتار ترا ائمه عاشق | دیدار ترا ملوک طالب | |
| منشور تو درج پر جواهر | ایوان تو چرخ پر کواکب | |
| چون ماه ترا هزار منهی | چون تیر ترا هزار کاتب | |
| چالاکتر از عصای موسی | فرخ قلمت گه مرب | |
| ای جود ترا بحار خازن | وی حلم ترا جبال نایب | |
| آزادهی دهر و صدر اسلام | با درد نوایب و مصایب | |
| زنده است به تو که زنده کردی | ادرار جهانیان و راتب | |
| روشن به تو گشت شغل گیتی | شارق ز تو گشت شمس غارب | |
| تا هست علوم را مبادی | تا هست امور را عواقب | |
| حکم تو همیشه باد باقی | عزم تو همیشه باد ثاقب | |
| با چرخ کمال تو مشارک | با دهر جمال تو مصاحب |