| گشت از دل من قرار غایب | کارم نشود به از نوایب | |
| دل دم‌خور و دل‌فریب شادان | غم حاضر و غمگسار غایب | |
| بر ضعف تنم قضا موکل | بر سوز دلم قدر مواظب | |
| افلاک به رمح طعنه طاعن | ایام به سیف هجر ضارب | |
| ماییم و شکایت احبا | ماییم و ملامت اقارب | |
| آشفته دل از جهان جافی | آسیمه‌سر از سپهر غاضب | |
| بر چهره دلیل شمع سوزان | بر دیده رسیل دمع ساکب | |
| آسیب عوایق از چپ و راست | آشوب خلایق از جوانب | |
| هر مستویی ز وصل مغلوب | هر ممتنعی ز هجر واجب | |
| شاخ گل عیش با عوالی | برگ گل انس با قواضب | |
| با این همه شوق فتنه مفتی | با این همه قصه عشق خاطب | |
| معشوق بتی که هست پیوست | عشقش چو زمانه پر عجایب | |
| با شمس و قمر به رخ مساعد | با شهد و شکر به لب مناسب | |
| از نوش به مل درش لی | وز مشک به گل برش عقارب | |
| چین کله بر عقیق چینی | تیر مژه بر کمان حاجب | |
| رخساره چو گلستان خندان | زلفین چو زنگیان لاعب | |
| با روح دو بسدش معاشر | با عقل دو نرگسش معاتب | |
| از توبه برآمده ز حالش | هر روز هزار مرد تایب | |
| جماش بدان دو چشم عیار | قلاش بدان دو زلف ناهب | |
| شیرینی لطفش از نوادر | زیبایی وصفش از غرایب |