| رای تو بود آنکه در هوای ممالک | رایحه‌ی صلح داد صرصر کین را | |
| رحم تو بود آنکه فیض رحمت سلطان | بدرقه شد یک جهان حنین و انین را | |
| ورنه تو دانی که شیر رایت قهرش | مثله کند شیر چرخ و شیر عرین را | |
| حصن هزار اسب اگرچه بر سر آن ملک | سد قدیمست حصنهای حصین را | |
| کعبه‌ی دهلیز شه چو دید فصیلش | سجده‌کنان بر زمین نهاد جبین را | |
| خود مدد تیغ پادشا چه بکارست | خاصه تهیاء کارهای چنین را | |
| سیر سریع شهاب کلک تو بس بود | رجم چنان صد هزار دیو لعین را | |
| غیبت خوارزم شاه چون پس شش ماه | چشمه‌ی خون دید چشم حادثه‌بین را | |
| دست به فتراک اصطناع تو در زد | معتصم ملک ساخت حبل متین را | |
| شاد زی، ای در ظهور معجز تدبیر | روی‌سیه کرده رسم سحر مبین را | |
| ناصر تو خیر ناصرست و معین است | طاعت تو خیر طاعتست معین را | |
| باغ وجود از بهار عدل تو چونانک | رشک فزاید نگارخانه‌ی چین را | |
| ملت و ملک از تو در لباس نظامند | بی‌تو نه آنرا نظام باد و نه این را |