در مدح شاهزاده عمادالدین

آراسته نظم من عروسیست شایسته کنار کبریا را
آخر ز برای او نگهدار این پر هنر نکو ادا را
یک دم منه از کنار فکرت این خوب نهاد خوش لقا را
تا هیچ سبب بود ز ایمان در دیده‌ی مردمی حیا را
آن معجزه بادت از بزرگی در جاه که بود انبیا را