| خه مرحبا و اهلا آخر تو خود کجایی | احوال ما نپرسی نزدیک ما نیایی | |
| ما خود نمیشویمت در روی اگرنه آخر | سهلست اینکه گهگه رویی بما نمایی | |
| بیخرده راست خواهی گرچه خوشت نیاید | بدخوی خوبرویی بیگانه آشنایی | |
| گفتم غمت بکشتم گفتا چه زهره دارد | غم آن قدر نداند کاخر تو آن مایی | |
| الحق جواب شافی اینک چنینت خواهم | دادی به یک حدیثم از دست غم رهایی | |
| گویی بدان میارم کز بد بتر کنم من | من زین سخن نه لنگم تو با که در کجایی | |
| نه برگ این ندارم هان خیر می چگویی | نی دست آن نداری هین زود می چه پایی | |
| گر انوری نباشد کم گیر تیرهروزی | تو کار خویش میکن ای جان و روشنایی |