این همه چابکی و زیبایی | این چنین از کجا همی آیی | |
چون مه چارده به نیکویی | چون بت آزری به زیبایی | |
مه نخوانم ترا معاذالله | مه نهانست تا به پیدایی | |
ماه سرد و ترست و رنگآمیز | شب دو و بیقرار و هرجایی | |
کی توان کردنت همی مانند | که تو خورشید عالمآرایی |
این همه چابکی و زیبایی | این چنین از کجا همی آیی | |
چون مه چارده به نیکویی | چون بت آزری به زیبایی | |
مه نخوانم ترا معاذالله | مه نهانست تا به پیدایی | |
ماه سرد و ترست و رنگآمیز | شب دو و بیقرار و هرجایی | |
کی توان کردنت همی مانند | که تو خورشید عالمآرایی |