این همه چابکی و زیبایی

این همه چابکی و زیبایی این چنین از کجا همی آیی
چون مه چارده به نیکویی چون بت آزری به زیبایی
مه نخوانم ترا معاذالله مه نهانست تا به پیدایی
ماه سرد و ترست و رنگ‌آمیز شب دو و بی‌قرار و هرجایی
کی توان کردنت همی مانند که تو خورشید عالم‌آرایی