| تو گر دوست داری مرا ور نداری | منم همچنان بر سر دوستداری | |
| به هر دست خواهی برون آی با من | ز تو دست‌برد و ز من بردباری | |
| چه دارم ز عشق تو عمری گذشته | نیاری بدین خاصیت روزگاری | |
| چو گویم که خوارم ز عشق تو گویی | هم از مادر عشق زادست خواری | |
| من از کار تو دست باری بشستم | زهی پایداری زهی دست کاری | |
| تو داری سر آن که در کار خویشم | ز پای اندر آری و سر درنیاری | |
| دل آنجا نهادم که عهدی بکردی | به پای وفا بر کدام استواری | |
| همان به که با خوی تو دل نبندم | که الحق چنین خوب خویی نداری |