گر مرا روزگار یارستی | کار با یار چون نگارستی | |
برنگشتی چو روزگار از من | گرنه با روزگار یارستی | |
برکنارم ز یار اگرنه مرا | همه مقصود در کنارستی | |
نیست در بوستان وصل گلی | این چه ژاژست کاش خارستی | |
هجر بر هجر میشمارم و هیچ | بار یک وصل در شمارستی | |
بیش از این روی انتظارم نیست | کاشکی روی انتظارستی | |
روزگارست مایهی همه کار | ای دریغا که روزگارستی | |
بارکش انوری حدیث مکن | که اگر بر خریت بارستی | |
در همه نامهات نامستی | در همه کارهات کارستی |