| شرم دار آخر جفا چندین مکن | قصد آزار من مسکین مکن | |
| پایی از غم در رکاب آوردهام | بیش از این اسب جفا را زین مکن | |
| در غم ماه گریبانت مرا | هر شبی دامن پر از پروین مکن | |
| چند گویی یار دیگر میکنم | هرچه خواهی کن ولیکن این مکن | |
| بوسهای خواهم طمع در جان کنی | نقد کردم گیر و هان و هین مکن | |
| چون سبکروحی گران کابین مباش | جان شیرین ناز ناشیرین مکن | |
| عشق را گویی فلان را خون بریز | عشق را خون ریختن تلقین مکن | |
| ای پسر عید ترا قربان بسی است | انوری را از میان تعیین مکن |