| سر آن دارم کامروز بر یار شوم | بر آن دلبر دردیکش عیار شوم | |
| به خرابات و می و مصطبه ایمان آرم | وز مناجات شب و صومعه بیزار شوم | |
| چون که شایسته سجاده و تسبیح نیم | باشد ای دوست که شایستهی زنار شوم | |
| کار میدارد و معشوق و خرابات و قمار | کی بود کی که دگر بر سر انکار شوم | |
| خورد بر عیش خوشم توبه فراوان زنهار | ببر می همی از توبه به زنهار شوم | |
| تو اگر معتکف توبه همی باشی باش | من همی معتکف خانهی خمار شوم | |
| رو تو و قامت موذن که مرا زین مستی | تا قیامت سر آن نیست که هشیار شوم |