جانا ز غم عشق تو امروز چنانم | کاندر خم زلف تو توان کرد نهانم | |
بر چهره عیان گشت به یکبار ضمیرم | وز دیده نهان کرد به یکبار نشانم | |
زین بیش ممان در غم خویشم که از این پس | دانی که اگر بیتو بمانم بنمانم | |
از دست فراقت اگرم دست نگیری | زودا که فراق تو برد دست به جانم | |
هرچند که اندیشه کنم تا غرض تو | از کشتن من چیست همی هیچ ندانم |