| بدو چشم تو که تا زندهام | تو خداوندی و من بندهام | |
| سر زلف تو گواه منست | که من از بهر رخت زندهام | |
| به رخ خویش بنازی چنان | که من از عشق تو تا زندهام | |
| چه زنم خنده که در عشق تو | ز دو صد گریه بود خندهام |
| بدو چشم تو که تا زندهام | تو خداوندی و من بندهام | |
| سر زلف تو گواه منست | که من از بهر رخت زندهام | |
| به رخ خویش بنازی چنان | که من از عشق تو تا زندهام | |
| چه زنم خنده که در عشق تو | ز دو صد گریه بود خندهام |