| تا به مهر تو تولا کردهام | از همه خوبان تبرا کردهام | |
| هر غمی کاید به روی من ز تو | جای آن در سینه پیدا کردهام | |
| کی فرود آید غمت جای دگر | چون من اسبابی مهیا کردهام | |
| در بهای هر غمی خواهی دلی | وانگهی گویی محابا کردهام | |
| بس که در امید فردا در غمت | با دل مسکین مدارا کردهام |