| نه چو شیرین لبت شکر باشد | نه چو روشن رخت قمر باشد | |
| با سخنهای تلخ چون زهرت | عیش من خوشتر از شکر باشد | |
| تو به زر مایلی و نیست عجب | میل خوبان همه به زر باشد | |
| کار عاشق به سیم گردد راست | عشق بیسیم دردسر باشد | |
| دایم از نیستی عشق توام | هر دو لب خشک و دیده تر باشد | |
| در فراق تو عاشقان ترا | همه شبهای بیسحر باشد | |
| عشق و افلاس در مسلمانی | صد ره از کافری بتر باشد |