هر کرا با تو کار درگیرد | بهره از روزگار برگیرد | |
به سخن لب ز هم چو بگشایی | همه روی زمین شکر گیرد | |
چون زند غمزه چشم غمازت | دو جهان را به یک نظر گیرد | |
چشم تو آهویی است بس نادر | که همه صید شیر نر گیرد |
هر کرا با تو کار درگیرد | بهره از روزگار برگیرد | |
به سخن لب ز هم چو بگشایی | همه روی زمین شکر گیرد | |
چون زند غمزه چشم غمازت | دو جهان را به یک نظر گیرد | |
چشم تو آهویی است بس نادر | که همه صید شیر نر گیرد |