حسنش از رخ چو پرده برگیرد | ماه واخجلتاه درگیرد | |
چون غم او درآید از در دل | صبر بیچاره راه برگیرد | |
شاهد جانم و دلم غم اوست | کین به پا آرد آن ز سر گیرد | |
عشق عمرم ببرد و عشوه بداد | تا ببینی که سر به سر گیرد | |
دل همی گویدم به باقی عمر | بوسهای خواه بو که درگیرد | |
صد غم از عشق او فزون دارد | انوری گر شمار برگیرد | |
گر دهد بوسهای وگر ندهد | اندر آن صد غم دگر گیرد |