زلف تو تکیه بر قمر دارد

زلف تو تکیه بر قمر دارد لب تو لذت شکر دارد
عشق این هر دو این نگار مرا با لب خشک و چشم تر دارد
پرس از حال من ز زلف خبر زانکه از حالم او خبر دارد
آنکه روی تو دید باز از عشق نه همانا که خواب و خور دارد
خاک پای ترا ز روی شرف انوری همچو تاج سر دارد