از بس که کشیدم از تو بیداد

از بس که کشیدم از تو بیداد از دست تو آمدم به فریاد
فریاد از آن کنم که آمد بر من ز تو ای نگار بیداد
داد از دل پر طمع چه دارم بر خیر چرا کنم سر از داد
مردی چه طلب کنم ز آتش نرمی چه طلب کنم ز پولاد
شادی ز دل منست غمگین در عشق تو ای بت پری‌زاد
هرگز دل من مباد بی‌غم گر تو به غم دل منی شاد
من جان و جهان به باد دادم ای جان جهان ترا بقا باد