| هرکس که غم ترا فسانهست | دستخوش آفت زمانهست | |
| هرکس که غم ترا میان بست | از عیش زمانه بر کرانهست | |
| تو یار یگانهای و بایست | یار تو که همچو تو یگانهست | |
| عشق تو حقیقت است ای جان | معلوم دلی و در میانهست | |
| در عشق تو صوفیایم و ما را | دیگر همه عشقها فسانهست | |
| ما را دل پر غمست و گو باش | اندی که دل تو شادمانهست | |
| درد دل ما ز هجر خود پرس | هجران تو از میان خانهست | |
| دارم سخنی هم از تو با تو | مقصود تویی سخن بهانهست | |
| به زین غم کار دوستان خور | وین پند شنو که دوستانهست |