| کار دل از آرزوی دوست به جانست | تا چه شود عاقبت که کار در آنست | |
| کرد ز جان و جهان ملول به جورم | با همه بیداد و جور جان جهانست | |
| عشوه دهد چون جهان و عمر ستاند | در غم او عشوه سود و عمر زیانست | |
| عشق چو رنگی دهد سرشک کسی را | روی سوی من کند که رسم فلانست | |
| بلعجبی میکند که راز نگهدار | روی به خون تر چه روز راز نهانست | |
| خصم همی گویدم که عاشق زاری | خیره چه لعبالخجل کنم که چنانست | |
| عاشقی ای انوری دروغ چگویی | راز دلت در سخن چو روز عیانست |