| آواز دهد چو در روانی | لبیک زنان دود معانی | |
| از جنبش نظم گرم رفتار | دلاله‌ی فکر مانده بی کار | |
| گر از تک و پوی آب و نانم | بودی قدری خلاص جانم | |
| روشن گشتی که از چنین در | آفاق چگونه کردمی پر | |
| با این همه هر که بیند این گنج | معلوم کند حد سخن سنج | |
| از شکر خدای خوش کنم کام | کاغاز صحیفه شد به انجام | |
| نامش که زغیب شد مسجل | «مجنون لیلی» به عکس اول | |
| تاریخ ز هجرت آنچه بگذشت | سالش نودست و شش صد و هشت | |
| امید که هر خرد پناهی | از چشم رضا کند نگاهی | |
| زانکس که نگه کند به تمکین | انصاف طلب کنم، نه تحسین | |
| یارب چو من سیاه نامه | کاراستم این ورق به خامه | |
| هر چند بد آمد این شمارم | چشم از تو، بجز بهی ندارم | |
| شعر، ار چه صلاح کار دین نیست | بر وی، ز شریعت آفرین نیست | |
| این نامه، سزای آفرین باد! | انشاء الله که همچنین باد! |