| خداوندا دلم را چشم بگشای | به معراج یقینم راه بنمای | |
| به رحمت باز کن گنجینه‌ی جود | درونم خوان بشاد روان مقصود | |
| دلی بخش از ثنای خویش معمور | زبانی ز آفرین دیگران دور | |
| دراسانیم شکر اندیش گردان | به دشواری سپاسم بیش گردان | |
| امیدم را به جائی کش عماری | که باشد پیشگاه رستگاری | |
| چو خود برداشتی اول ز خاکم | مده آخر به طوفان هلاکم |