| آرام جانم میرود، جان را صبوری چون بود | آنکس شنا سد حال من ، کاو همچو من در خون بود | |
| رنجم مبادا بر تنی ، چون من مبادا دشمنی | من دانم و همچون منی ، کاندوه دوری چون بود | |
| زلفش که در جانم گزد، چون مار پنهانم گزد | ماری کزینسانم گزد، کی در خور افسون بود | |
| لیلی و موی مشک بو، آنکس که دیده مو به مو | دانم که زنجیر از چه رو، در گردن مجنون بود |