| مرا دل ده که من سنگی ندارم | به جز خون جگر رنگی ندارم | |
| سرور درد خود با خویش گویم | که نالانتر ز خود چنگی ندارم | |
| زمن تا صبر صد فرسنگ راهست | ولی من پای فرسنگی ندارم | |
| دهندم پند و بامن در نگیرد | که من عقلی و فرهنگی ندارم |
| مرا دل ده که من سنگی ندارم | به جز خون جگر رنگی ندارم | |
| سرور درد خود با خویش گویم | که نالانتر ز خود چنگی ندارم | |
| زمن تا صبر صد فرسنگ راهست | ولی من پای فرسنگی ندارم | |
| دهندم پند و بامن در نگیرد | که من عقلی و فرهنگی ندارم |