| صافی مده ای دوست که مادرد کشانیم | نی رند تمامیم کز ین رند و شانیم | |
| هر چند که در کیسه نداریم پشیزی | درهمت ما بین تو که جمشید و شانیم | |
| کو ساقی نو خیز که بالای دو دیده | چندانکه دو ابر و بنشاند بنشانیم | |
| بیش آرمی ای ساقی خون‌ریز که پیشت | از لب بخوریم و ز مژه باز فشانیم |
□
| گفتی که تو این بی‌دلی از روی که داری؟ | از روی تودارم دگر از روی که دارم؟ |