ترک عاشق کش من ترک جفا خوش باشد | به وفا کوش که از دوست وفا خوش باشد | |
بی تو ای گل سر گلگشت چمن نیست مرا | که تماشای گلستان شما خوش باشد | |
پرده برگیر ز رخ تا که دعایی بکنم | که به هنگام سحرگاه دعا خوش باشد | |
گر دلم ریش کند و جگرم خون سازد | چشم غارتگران ترک مرا خوش باشد | |
دایم از پرورش اشک من آن سرو خوش است | همه دانند که پروردهی ما خوش باشد | |
خسروا دیده نگهدار ز دیدار رقیب | که زیان نظر از صحبت ناخوش باشد |
□
گرنه زنجیر دل از طرهی خوبان کردند | زلف لیلی ز چه رو سلسلهی مجنون شد؟ |
□
ساربان خیمه به صحرا زدوانیم عجب است | که قیامت نشد آن روز که محمل میشد |