یک دل به سر کوی تو آباد نیابند

یک دل به سر کوی تو آباد نیابند یک جان زخم زلف تو آزاد نیابند
از پس که گرفتار غمت شد همه دلها آفاق بگردند و دلی شاد نیابند
روزی که روی مست و خرامان سوی بازار در شهر یکی صومعه آبادنیابند
جان میکن و از بهر وفا دم مزن ای دل کاین مزد زخوبان پریزادنیا بند
ناخورده خراشی ز سرتیشه‌ی هجران سنگی به سر تربت فرهاد نیابند