| زمستان می رود ایام شادی پیش می‌آید | ز باد صبح ما را بوی آن بد کیش می آید |
□
| من امروز از طریق اشک خون آلود خود دیدم | که بنیاد دل پر خون من برکنده می آید | |
| تو خود دانی که نتوان زیست بی تو لیک حیرانم | که ترک دوستان مهربان از دوست چون آید؟ |
| زمستان می رود ایام شادی پیش می‌آید | ز باد صبح ما را بوی آن بد کیش می آید |
| من امروز از طریق اشک خون آلود خود دیدم | که بنیاد دل پر خون من برکنده می آید | |
| تو خود دانی که نتوان زیست بی تو لیک حیرانم | که ترک دوستان مهربان از دوست چون آید؟ |